కవిసార్వభౌముడు శ్రీనాధుడు -18

సీ: సొగసు కీల్జడ దాన సోగ కన్నులదాన
వజ్రాల వంటి పల్వరుస దాన!

బంగారు జిగిదాన! బరువు గుబ్బల దాన!
నయమైన యొయ్యారి నడక దాన!

తోరంపుఁగటి దాన! తొడల నిగ్గుల దాన!
పిడికిట నడగు నెన్నడుము దాన!

తళుకుఁ జెక్కుల దాన! బెళకు ముక్కర దాన!
సింగాణి కనుబొమ చెలువు దాన!

గీ: మేలిమి పసిండి రవ కడియాలు దాన!
మించిపోనేల? రత్నాల మించు దాన!
తిరిగి చూడవె? ముత్యాల సరుల దాన!
చేరి మాటాడు చెంగావి చీర దాన!

పలనాడెంత యనాగిరికముగా నున్నను యచట గూడ సౌందర్యమునకు ప్రతి బింబము లనదగిన కొందరు కాంతామణులు లేకపోలేదు. అదిగో నట్టి వనితా లలామ కనులబడినది. అంతే టక్కున పల్లకీ నిలచి పోయినది. శ్ర నాధుడామెను తనివితీర వర్ణించినాడు చూచితిరిగదా ఆవర్ణనము; అంత యద్భుతముగా నింకెవరైన వర్ణింప గలరా? ఒక్క శ్రీ నాధునికే అది సుసాధ్యము. పల్లకీ యల్లన ముందుకు సాగుచున్నది. మరికొంత తడవు ప్రయాణము సాగినది. మరలనంతరాయము! అహో! శ్రీనాధా! నీకనుల లో నిపుడెవరు పడినారయ్యా!

చ: పసగల ముద్దు మోవి, బిగివట్రువ గుబ్బలు , మందహాసమున్ ,
నొసట విభూతి రేఖయునుఁ బునుంగున తావి, మిటారి చూపులన్,
రసికులు మేలు! మేలు! బళిరా! యనిమెచ్చగ ,నూరివీధిలో,
బసిఁడి సలాకవంటి యొక బల్జె వధూటిని గంటి వేడుకన్;

అదీసంగతి! అంగాంగ సౌష్ఠవము గల బంగరు సలాక వంటి బలిజె వధూటి కనుల బడినది. ప్రయాెణము నిలచినది . కుల గేత్రములతోగాని, సాంఘిక మర్యాదలతోగాని యతనికి నిమిత్తము లేదు. లభయమయ్యెనా అనుభవింపవలె, లేదావాచవిగా పొగడవలె, తప్పదు అది తనకు దెలసిన మార్గము. పోనిండు యతనిమార్గ మతనిది. మనకేల యభ్యంతరము? మరల పల్లకీ ముందుకు సాగినది. నల్లమల అటవీ ప్రాంతమును చేరుటచే బోయీలు వేగము నినుమ డింప జేసిరి. అల్లదిగో కృష్ణాతీరము చల్లని గాలులు ఉల్లమును పల్లవింప జేయుచుండెను. ప్రయాణపు బడలిక సడలినది శ్రీనాధకవి యానందతుందిల మనస్కుడయ్యెను. పరివారమంతయు కృష్ణ నుత్తరించుటకు తారణ సాధనముల నరయ సాగిరి . కవియు సుస్నాతుడయి , సాంధ్యకృత్యాదులను నిర్వర్తించెను. పరివార సహితుడై యానసాధనముల సాయమున కృష్ణానదిని దాటి యావలి తీరమునకు జేరుకొనెను.

నేటితో మనమీ ప్రసంగమును నిల్వరింతము. రేపు తక్కిన విషయములను పరిశీలింతుము గాక! నేటికి సెలవు